Sinds de lagere school houd ik van toneel en zang en dingen maken. Op de middelbare school maakte ik cabaret en een film met schoolgenoten en zong in bandjes. Na de middelbare school begon ik op de akademie voor drama in Eindhoven die toen voor het tweede jaar bestond, het was er geweldig en ik begrijp nauwelijks dat ik daar zomaar wegging naar Utrecht. Jaar PABO, een jaar werk en onverwacht nadat ik er alleen kwam vragen naar een cursus muziektheorie op het conservatorium, jazzzang. Veel enger dan toneel of cabaret is het om als jezelf muziek te maken met tekstinterpretatie onder toeziend oog van kritische professionals. Ik stopte tijdens het vierde jaar tijdelijk omdat ik nauwelijks nog durfde te zingen en ging helaas niet meer terug om het af te maken. Spontaan vriendin Dorine helpende bij een voorspeelavond bij de muziekschool waar zij gitaarles en ik zangles gaf...van het één kwam het ander en voor ik het wist stond ik met haar als duo De Doos bij Cameretten in de halve finale en bij het AKF om de Wim Sonneveldprijs in de finale. We speelden op De Parade en later door het land. In 2001 werd mijn oudste dochter geboren. In 2003 kwam de tweede en ging Dorine alleen verder. Ik bleef inspreken en inzingen, oa voor de Disney Boekenclub waar ik later gedurende drie jaar ook de teksten voor schreef. Ik speelde in 2006 een heks en een Vlaamse gaai in 'Alle mooie dingen' geschreven door Hilderie Jurriëns. Ook dat was een onverwachte productie vol ambachtelijk toneel en poppenspel, twee rollen tegelijk. Leefde van het inspreken, korte losse projecten en vooral met overgave de kinderen en hun school waar ik een actieve ouder was die in de ouderraad zat, 'Hoofd Luis' was:), de avondvierdaagse begeleidde en 5 jaar lang het eindtoneel op rijm schreef en met de kleuters die van het spelen in groep twee overgingen naar het leren in groep drie instudeerde. Met geliefde de kinderen een plek gevonden en verbouwd, waarin mijn studiootje staat. Het is een 2m2 Studio Bricks met een prima geluidskwaliteit en dito opnamemogelijkheden. Ik werkte voorheen met Audiotechnica en Protools maar ben overgestapt naar nieuwere eenvoudigere systemen van wederom de Future Store in Utrecht. Beneden kan als binnenkort de laatste verbouwingsdingen zijn afgerond zangles gegeven worden. Ik verheug me er al lange tijd op om weer te zingen en anderen blij te maken

2 Comments

    • barbaratiggeler@gmail.com

      Dag Dirk, Een jaar na dato (ik had deze zelfgemaakte site zodanig (niet af-) gemaakt dat ik geen melding kreeg van de berichten, zie ze nu pas…).
      Schade, ach, dat is een groot woord, en wat kan ik erop zeggen zonder in verdedigende of vergoelijkende taal te belanden: het was nooit de bedoeling het niet af te maken, ik stopte destijds een half jaar omdat ik merkte dat ik te bang was voor beoordeling tijdens uitvoering (in een rol op het podium staan is minder dan dan als zanger vond ik) en ging onverwacht nooit meer terug. Ik leefde van het inspreken en moest daardoor niet persé zingen voor geld en dat maakte dat ik allerlei losse projecten deed, ook met toneel en schrijven. Op zich erg leuk maar niet handig voor meters maken in bijvoorbeeld jazzzang. Het is zeker jammer om dingen niet afgemaakt te hebben! Mijn dochter Lotje heeft veel geleerd bij jullie/jou, ze gaat heel misschien verder in Rotterdam waar ze toelaatbaar is verklaard maar heeft in combi met ziek zijn besloten de auditie voor toelating eerste jaar Amsterdam (helaas) niet meer te doen. (…) Ook zij begon eerst met theater. In Rotterdam is er iets meer cross-over met verschillende disciplines, past wellicht beter bij haar, hoe dan ook, ze komt er wel, vele wegen die naar Rome lijden.
      Bedankt voor de lessen die je haar gaf.
      De site maak ik nu verder af en mijn verroeste stem haal ik uit de kast om te kijken of ik m nog aan de praat krijg na jaren van moeder, bouwvakker, ‘slechts’ stemacteur etc te zijn geweest. Inspreken ben ik altijd blijven doen maar zingen was er weinig bij, ook ivm dochter met misofonie in huis, Lotjes 2 jaar jongere zus heeft dat, pittig aandoeninkje is dat.
      Nou beter laat dan nooit, bedankt voor het bericht, vriendelijk groet Barbara Tiggeler

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *